Zweef

De energie
Is er
Borrelt binnenin

Het leven
Beweegt
Geeft mijn dagen zin

Zinvol
En kleurrijk
Ik voel dat ik leef

Mijn leven
In vrijheid
Ik duik, spring en zweef

Achtergrondgeluid

Half zes in de ochtend
Het randje van de dag
In de verte hoor ik iets
Een trein, geronk, gelach

Maar op deze ochtend
Hier in onze straat
Is het net alsof het leven
Nog even niet bestaat

Ik hoor alleen de stilte
Die stilte spreekt voor zich
Het is fijn achtergrondgeluid
Nu ik even wakker lig

Op de wereld

Verstopt in mama’s buik
Eerst onwerkelijk en klein
Fantaseren om met jou
Een gezinnetje te zijn

Jouw trappelende voetjes
Steeds aanweziger werd jij
Nu ben je op de wereld
Wat zijn we trots en blij!

Voor het geboortekaartje van mijn neefje

Terug in de tijd

Mijn blik valt op een oude foto
Zwart met wit en geel omrand
Langzaam waan ik mij naar vroeger
Tot ik in de tijd beland

In de tijd van zwart wit leven
In de tijd van soberheid
In de tijd van schone eenvoud
Waarin geluk een leven leidt

Een leven zonder veel omlijsting
Met een pure, warme gloed
Voorzien van rechte, vrije wegen
Die je zonder keuze volgen moet

Ook dit leven heeft die wegen
Duidelijk, recht toe, recht aan
Maar er komen er steeds meer
Vele kronkels zijn ontstaan

Welke paden moet je nemen
En welk pad leidt waar naartoe
Keuze leidt een eigen leven
Het is teveel, te vaak, gedoe

Een groet doet hem goed

Eenzaam en gebogen
Kijkt hij om zich heen
De drukte van het leven
Aanschouwt hij alleen

Af en toe een groet
Een knik of een zwaai
Te midden van mensen
Van dagelijks lawaai

Zijn dagelijks leven
Bestaat slechts uit staan
Een handjevol kranten
Voor het komen en gaan

Het komen van mensen
Het haastige gaan
Van velen die hem
Nauwelijks zien staan

Toch staat hij daar
Vol goede moed
Een ieder die knikt
Een groet doet hem goed

Ongeloof

Terwijl ik in het vliegtuig zit
Kijk ik om me heen
Ik zit tussen de mensen
En toch ben ik alleen
Alleen met mijn gedachten
Gedachten aan die dag
Waarop zij vertrokken
De lucht in met een lach
Een lach gepaard met vrijheid
Met een onbezorgd gevoel
Allen in één vliegtuig
Maar elk een eigen doel
Toch hebben deze doelen
Eén ding wel gemeen
Ze zijn vervlogen, liggen nu
In brokstukken uiteen
Tal van levens zijn vergaan
In slechts één moment
Een vervroegde eindbestemming
Was hen allen onbekend
Zo probeer ik voor te stellen
Hoe dit voorval is gegaan
Maar zelfs mijn verbeeldingskracht
Kan het ongeloof niet aan

Vandaag ben ik gaan reizen

Vandaag ben ik gaan reizen
Ben ik in een film beland
En zie ik onze grote wereld
Ook eens van een andere kant
Een pure kant vol van kleur
Overal waar ik ga
Ik kan dan ook geen dag meer zonder
Mijn waardevolle camera
Want elke aanblik vormt een plaatje
Overal waar ik kijk
Het is een rijke arme wereld
Eenvoudig maar zo vindingrijk
Mijn blik valt op een speelgoedwagen
Die van afval is gemaakt
Omringd door drie blije gezichten
Het is de eenvoud die mij raakt
Met mijn rijke camera
Reis ik terug naar onze kant
Zodat ik thuis weer opnieuw
In die mooie film beland

Jouw leegte

Op zoek naar een woord
Een zin of gebaar
Op zoek naar een reden
Naar troost bij elkaar

Er is niets wat omschrijft
Wat zegt of verklaart
Geen gedachte, geen reden
Die tranen bespaart

In enkel een dag
Is er leegte ontstaan
Ben jij onvoorzien
Uit ons midden gegaan

Jij vulde het leven
Jij plukte de dag
Vervuld van het leven
Geen dag zonder lach

Nu mist er een lach
En is er een traan
Een traan die gepaard
Met jouw leegte zal gaan

Ter nagedachtenis aan mijn lieve buurvrouw

Divers en toch gelijk

De een viert feest
Een ander huilt
Weer een ander wordt geboren

De een gaat dood
Een ander leeft
En iemand voelt zich verloren

De een is blij
Een ander down
Of men voelt zich rijk

Alles leeft
En alles loopt
Divers en toch gelijk

Een gekleurde start

Een wereldbol gevuld met stipjes
Van veraf ontzettend klein
Maar elk stipje is een leven
Ieder leven mag er zijn

Toch zijn er tal van zwarte stipjes
Een leven dat niet leefbaar is
Kleur en glans die zijn verdwenen
Verbleekt tot pijn, verdriet, gemis

Daarom moeten wij iets doen
Stipjes kunnen samen gaan
Om zo een grote stip te vormen
Voor een ander klaar te staan

Wij hier vormen nu zo’n stip
Aan de start van deze strijd
Voor een ieder die de pijn voelt
En aan taaislijmziekte lijdt

Want die pijn is onaanvaardbaar
En het maakt een leven zwart
Daarom staan wij allen klaar
Klaar voor een gekleurde start

Dit gedicht is voorgedragen aan de start van de Veluwemeer Run 2013
Stichting Air For You – taaislijmziekte

Zie ook: Facebookpagina Air For You
en www.airforyou.nl