Half zes in de ochtend
Het randje van de dag
In de verte hoor ik iets
Een trein, geronk, gelach
Maar op deze ochtend
Hier in onze straat
Is het net alsof het leven
Nog even niet bestaat
Ik hoor alleen de stilte
Die stilte spreekt voor zich
Het is fijn achtergrondgeluid
Nu ik even wakker lig
Verstopt in mama’s buik
Eerst onwerkelijk en klein
Fantaseren om met jou
Een gezinnetje te zijn
Jouw trappelende voetjes
Steeds aanweziger werd jij
Nu ben je op de wereld
Wat zijn we trots en blij!
Voor het geboortekaartje van mijn neefje
Mijn blik valt op een oude foto
Zwart met wit en geel omrand
Langzaam waan ik mij naar vroeger
Tot ik in de tijd beland
In de tijd van zwart wit leven
In de tijd van soberheid
In de tijd van schone eenvoud
Waarin geluk een leven leidt
Een leven zonder veel omlijsting
Met een pure, warme gloed
Voorzien van rechte, vrije wegen
Die je zonder keuze volgen moet
Ook dit leven heeft die wegen
Duidelijk, recht toe, recht aan
Maar er komen er steeds meer
Vele kronkels zijn ontstaan
Welke paden moet je nemen
En welk pad leidt waar naartoe
Keuze leidt een eigen leven
Het is teveel, te vaak, gedoe
Eenzaam en gebogen
Kijkt hij om zich heen
De drukte van het leven
Aanschouwt hij alleen
Af en toe een groet
Een knik of een zwaai
Te midden van mensen
Van dagelijks lawaai
Zijn dagelijks leven
Bestaat slechts uit staan
Een handjevol kranten
Voor het komen en gaan
Het komen van mensen
Het haastige gaan
Van velen die hem
Nauwelijks zien staan
Toch staat hij daar
Vol goede moed
Een ieder die knikt
Een groet doet hem goed
Terwijl ik in het vliegtuig zit
Kijk ik om me heen
Ik zit tussen de mensen
En toch ben ik alleen
Alleen met mijn gedachten
Gedachten aan die dag
Waarop zij vertrokken
De lucht in met een lach
Een lach gepaard met vrijheid
Met een onbezorgd gevoel
Allen in één vliegtuig
Maar elk een eigen doel
Toch hebben deze doelen
Eén ding wel gemeen
Ze zijn vervlogen, liggen nu
In brokstukken uiteen
Tal van levens zijn vergaan
In slechts één moment
Een vervroegde eindbestemming
Was hen allen onbekend
Zo probeer ik voor te stellen
Hoe dit voorval is gegaan
Maar zelfs mijn verbeeldingskracht
Kan het ongeloof niet aan
Vandaag ben ik gaan reizen
Ben ik in een film beland
En zie ik onze grote wereld
Ook eens van een andere kant
Een pure kant vol van kleur
Overal waar ik ga
Ik kan dan ook geen dag meer zonder
Mijn waardevolle camera
Want elke aanblik vormt een plaatje
Overal waar ik kijk
Het is een rijke arme wereld
Eenvoudig maar zo vindingrijk
Mijn blik valt op een speelgoedwagen
Die van afval is gemaakt
Omringd door drie blije gezichten
Het is de eenvoud die mij raakt
Met mijn rijke camera
Reis ik terug naar onze kant
Zodat ik thuis weer opnieuw
In die mooie film beland
Op zoek naar een woord
Een zin of gebaar
Op zoek naar een reden
Naar troost bij elkaar
Er is niets wat omschrijft
Wat zegt of verklaart
Geen gedachte, geen reden
Die tranen bespaart
In enkel een dag
Is er leegte ontstaan
Ben jij onvoorzien
Uit ons midden gegaan
Jij vulde het leven
Jij plukte de dag
Vervuld van het leven
Geen dag zonder lach
Nu mist er een lach
En is er een traan
Een traan die gepaard
Met jouw leegte zal gaan
Ter nagedachtenis aan mijn lieve buurvrouw
